Kontrakty CFD są złożonymi instrumentami i wiążą się z wysokim ryzykiem szybkiej utraty pieniędzy z powodu dźwigni finansowej.  76,60 % rachunków inwestorów detalicznych traci pieniądze podczas handlu CFD z tym dostawcą. Należy rozważyć, czy można sobie pozwolić na podjęcie wysokiego ryzyka utraty pieniędzy.

Swapy FX vs. Swapy międzywalutowe

Swapy to kontrakty pochodne służące do wymiany instrumentów finansowych za pośrednictwem których dwie strony wymieniają przyszłe strumienie płatności, które kontrahenci postrzegają w momencie transakcji jako równoważne. W ramach transakcji swapowej określane są zasady oraz terminy rozliczenia wspomnianych płatności..

Każdy z przepływów pieniężnych posiada tzw. nogę swapową. Często jedna noga składa się ze stałych przepływów pieniężnych, podczas gdy druga noga jest w jakiś sposób zmienna, gdyż porusza się według jakiejś stopy procentowej, kursu walutowego lub dowolnych innych indeksów itp.

Swapy procentowe (IRS)

Jest to najczęściej używany rodzaj swapu na rynku międzybankowym. Nie są wykorzystywane przez handel detaliczny, ani nie można ich znaleźć na żadnej giełdzie. Jest to instrument pochodny rynku pozagiełdowego (OTC), na którym banki (lub inne instytucje finansowe) wymieniają waluty.
 

Obliczanie IRS:

Bank A wyemitował 5-letnią obligację o zmiennej rocznej stopie procentowej według stawki LIBOR + 1,3% (130 punktów bazowych). Bank A zawiera umowę z Bankiem B, wyrażając wolę zapłaty LIBOR + 1,3% za 1 mln USD przez 5 lat na rzecz Banku A. W zamian Bank A płaci stałą roczną stawkę 5% od wartości nominalnej 1 mln USD przez te same 5 lat. Wyobraźmy sobie, że LIBOR pozostaje na poziomie 1,5%.

W przypadku wzrostu kursu w ciągu najbliższych 5 lat Bank A korzysta z takiej transakcji.

W przypadku, gdy LIBOR wzrośnie o 0,75% rocznie, Bank A wypłaci posiadaczom obligacji 215 000 USD.

Rok 2 = 1,5% + 0,75% = 2,25%%
Rok 3 = 2,25% + 0,75% = 3,0%
Rok 4 = 3,0% + 0,75% = 3,75%
Rok 5 = 3,75% + 0,75% = 4,5%
215 000 $ = 1 000 000 $ x [(5 x 0,013) + 0,015 + 0,0225 + 0,03 + 0,0375 + 0,045]

Oznacza to, że Bank A płaci 75 000 $ więcej swoim obligatariuszom, tak jakby stopa pozostała taka sama (więc zapłaciłby tylko 140 000 $, gdyby LIBOR pozostał na niezmienionym poziomie 1,5%:

140 000 $ = 1 000 000 $ x 5 x (0,013 + 0,015)

Bank A płaci Bankowi B 250 000 $:

250 000 $ = 1 000 000 $ x 5 x 0,05

Bank A otrzymuje 215 000 USD od Banku B. W związku z tym jego strata netto na swapie wynosi 250 000 - 215 000 USD = 35 000 USD.vvvvvvvv

Swapy walutowe

Swap walutowy to inny rodzaj umowy między dwoma bankami, polegający na wymianie jednej waluty na drugą (bank A z siedzibą w UE pożycza euro bankowi B, podczas gdy bank B z siedzibą w USA pożycza dolary bankowi A). W takim przypadku zabezpieczeniem spłaty zobowiązania jest kwota do spłaty przez jedną stronę drugiej stronie.

Taka spłata jest uzależniona od kursu walutowego, więc rozwój sytuacji jest wyraźny od początku. Bank A pożycza USD (X·S USD) od Banku B, jednocześnie pożyczając EUR (X EUR) Bankowi B (S oznacza kurs wymiany walut). Po wygaśnięciu (o ile nie przedłuża się) Bank A jest zobowiązany do zwrotu USD (X·F USD) Bankowi B, natomiast Bank B musi zwrócić EUR (X EUR) Bankowi A (F oznacza kurs FX forward od początku).

Taka spłata jest uzależniona od kursu walutowego, więc rozwój sytuacji jest wyraźny od początku. Bank A pożycza USD (X·S USD) od Banku B, jednocześnie pożyczając EUR (X EUR) Bankowi B (S oznacza kurs wymiany walut). Po wygaśnięciu (o ile nie przedłuża się) Bank A jest zobowiązany do zwrotu USD (X·F USD) Bankowi B, natomiast Bank B musi zwrócić EUR (X EUR) Bankowi A (F oznacza kurs FX forward od początku).

 

Rys. 1: System swapów walutowych – źródło: BIS

Swapy międzywalutowe

Swapy międzywalutowe są stosowane rzadziej, jednak odgrywają ważną rolę na międzybankowym rynku OTC.

Tutaj banki pożyczają walutę, jednocześnie pożyczając inną walutę bankowi, od którego pożyczyły. System jest nieco ulepszony w stosunku do swapów walutowych, chociaż wielu traderów ma tendencję do mieszania tych dwóch typów swapów.

Tutaj bank A z siedzibą w UE pożycza USD (X·S USD) od Banku B, jednocześnie dostarczając mu EUR (X EUR), jak w przypadku swapów walutowych. Niemniej jednak tutaj Bank A otrzymuje 3M EUR Libor+ α od Banku B, podczas gdy Bank A płaci Bankowi B 3M USD Libor co kwartał (3M lub Q). α to cena swapu bazowego, uzgodniona pomiędzy stronami na początku.

Po upływie terminu wygaśnięcia Bank A jest zobowiązany do zwrotu USD (X·S USD) do Banku B, gdzie S jest kursem rynkowym z dnia zawarcia niniejszej umowy. Jednocześnie Bank B musi zwrócić EUR (X EUR) do Banku A.

Swapy międzywalutowe służą temu samemu celowi na rynku międzybankowym, jednak banki/instytucje zazwyczaj biorą pod uwagę stopy (ich zmianę), głównie w okresach zmienności. Tutaj, ze względu na ich charakter lub uwzględnioną zmianę kursu, termin zapadalności jest znacznie dłuższy niż w przypadku swapów walutowych, ponieważ zmiana stóp następuje znacznie wolniej niż w przypadku kursu walutowego. Często zawierane są na okres od 1 do 30 lat.
 

Rys. 2: System swapów walutowych – źródło: BIS
Kontrakty CFD są złożonymi instrumentami i wiążą się z wysokim ryzykiem szybkiej utraty pieniędzy z powodu dźwigni finansowej.  76,60 % rachunków inwestorów detalicznych traci pieniądze podczas handlu CFD z tym dostawcą. Należy rozważyć, czy można sobie pozwolić na podjęcie wysokiego ryzyka utraty pieniędzy.